سبک های مقابله ای در بیماران دچار علایم افسردگی پس از سکته قلبی

هدف: گرچه اثرات منفی علایم افسردگی پس از سکته قلبی بر پیش آگهی بیماری قلبی شناخته شده است، رابطه بین روش های مقابله و بروز علایم افسردگی پس از سکته قلبی به خوبی روشن نیست. هدف این مطالعه تعیین رابطه سبک های مقابله ای و علایم افسردگی پس از سکته قلبی بود. روش: در یک مطالعه مقطعی 100 بیمار که با تشخیص قطعی انفارکتوس میوکارد در یکی از بیمارستان های مجهز به واحد مراقبت قلبی (ccu) شهر اصفهان طی پاییز سال 1385 بستری شده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس سبک های مقابله ای جالویس، مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان و پرسش نامه حمایت اجتماعی نوربک گردآوری شد. یافته ها: 31% از بیماران دارای علایم افسردگی بودند. یافته های تحلیل کوواریانس چند متغیری تفاوت معناداری بین دو گروه بیمار با علایم افسردگی و بدون علایم افسردگی در سبک های مقابله ای (05/0,p< 185/2f=) نشان داد. هم چنین در تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه در سبک های مقابله ای خوش بینانه (05/0p= ، 754/3f= ) و حمایت جوینده (019/0p=، 66/5f=) مشاهده شد. تفاوت معناداری بین دو گروه در سایر سبک های مقابله ای وجود نداشت. نتیجه گیری: احتمالاً تمایل کمتر به مقابله خوش بینانه در رویارویی با حوادث زندگی، یکی از معادل های ناامیدی در نظریه اسنادی در تبیین افسردگی است. بررسی تحلیل مسیر سه بعد سبک مقابله ای، سبک شناختی و بروز علایم افسردگی در یک مطالعه آینده نگر پیشنهاد می گردد.